Anders dan in veel Caribische landen is homoseksualiteit in Suriname niet strafbaar, en is geweld tegen homo’s zeldzaam. Maar anders dan in een groeiend aantal Zuid-Amerikaanse landen, is het voor homo’s in Suriname niet mogelijk om te trouwen of zich als partner te registreren. De Surinaamse politiek lijkt vooralsnog huiverig dat debat aan te gaan. Van de grotere werkgevers hebben alleen Staatsolie en Torarica op het moment een cao die gelijke rechten geeft aan partners van hetzelfde geslacht.
Het is mogelijk om openlijk als gay door het leven te gaan in Suriname Binnen veel Surinaamse gemeenschappen rust er echter nog een taboe op het onderwerp. Dat maakt de drempel om uit de kast te komen soms hoog. Jaarlijks vindt de plaats, een week waarin verschillende activiteiten worden georganiseerd met als doel het bewustzijn van en over het LGBT gedeelte van de Surinaamse gemeenschap te vergroten.
De Surinaamse grondwet beschermt niet expliciet tegen discriminatie op grond van seksuele geaardheid. Er is wel een algemeen artikel dat discriminatie verbiedt, en de overheid heeft zich op het standpunt gesteld dat ook LGBT zich door dit artikel beschermd kunnen weten. Leden van het Korps Politie Suriname (KPS) hebben meegedaan aan trainingen over het herkennen van geweld tegen homo’s, georganiseerd door het LGBT-Platform Suriname. Aan de andere kant komt politiegeweld jegens LGBT soms wel voor.
Sinds 2010 wordt er jaarlijks in oktober een Coming Out Week gehouden in Suriname, waarbij er een week lang sociale en culturele activiteiten plaatsen. Onderdeel van de Coming Out Week is een Pride March door het centrum van de stad.
Paramaribo kent momenteel geen gay bar, maar iedere vrijdag is er een gay night in de club Night Fever (Jozef Israelsstraat 59).